هادی اعلمی فریمان

­در قسمت پایانی این مجموعه برنامه به عملکرد ترامپ از دیدگاه اندیشکده های آمریکایی و انگلیسی می پردازیم.مناسبات دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا با اندیشکده های امریکایی به مانند مناسباتش با رسانه ها عمدتاً منفی و پر چالش بود. امروزه اندیشکده ­ها در آمریکا نقش روزافزونی در تاثیرگذاری بر سیاست سازی این کشور دارند. اغلب این اندیشکده ها در دوره ترامپ عمدتا تلاش داشتند وی را مجاب سازند که در سیاستهای سلیقه ای خود تعدیل کند. بنابر سوابق تاریخی و شواهد متعدد، سیاستمداران آمریکایی قبل از ترامپ به یافتهها و توصیه های این مراکز بیشتر اهمیت می دادند و حتی در بسیاری از موارد راهکارهای پیشنهادی آنان را در تصمیم گیری­های خود لحاظ می­کردند. تاثیر اندیشکده‌های آمریکایی بر سیاست خارجی این کشور را می‌توان به این دلایل تشریح کرد: اول اینکه آنان بعضاً بیش از یک قرن سابقه فعالیت دارند و این سابقه نسبتاً طولانی و تلاش در تاثیرگذاری، امکان دخیل بودن در سیاست سازی را برای آنان فراهم می کند. دومین دلیل، غیردولتی بودن برخی از آنها و استقلال نسبی از دولت می باشد. تعدد اندیشکده های امریکایی، که 25 درصد کل اندیشکده های جهانی را تشکیل می دهند دلیل سوم تاثیر این اندیشکده ها در تصمیم سازیهای داخلی و خارجی در امریکا تلقی می شود. در ادامه به بررسی نظرات کارشناسان و تعدادی از این اندیشکده ها در موارد مختلف سیاست امریکا در دوره ترامپ می پردازیم. مرکز مطالعات آمریکا (ussc ) در خصوص تضعیف قدرت نظامی امریکا در دوره ترامپ و تاثیر قطبی سازی در آن می نویسد: حزب گرایی فزاینده و قطبی سازی اجتماعی، در زمان ترامپ به شدت نمود پیدا کرد که این موضوع تبعات منفی در حوزه های سیاسی و نظامی داشته است. تقویت قطبی گرایی در دوره هادی اعلمی فریمان...

زمانی مک لوهان گفت که رسانه همان پیام است و ژان بودریار نویسنده پست مدرنیست فرانسوی نیز رسانه های گروهی را عناصری دانست که چیستی دنیا را برای ما تعریف می کنند.این دو تعریف زمانی در انحصار سرمایه داری جهانی بوده است.زمان هایی که حاشیه ها ،پیرامون ها و توسعه نیافته ها دسترسی به اخبار و فناوری ها نداشته است،رسانه های جریان مسلط در فضایی مسلط تاخت و تاز می کرده و هر آنچه دوست داشته اند به عنوان پیام خود منتقل می کردند.بدیهی است که این جریان مسلط رسانه های گروهی در قالب خبر،فیلم،داستان و آثار مختلف و متنوع اکنون نیز پیام را می رسانند.اما واضح است که جریان پیام رسانی به مرور از تک گویی،تک قطبی و انحصار خارج می شود.شبکه های تعاملی موبایل،ماهواره و توان کشورها در ایجاد فناوری ارسال پیام در حال گسترش است.اگر زمانی پیام صادره از رویتر و آسوشیتدپرس و سی ان ان و فاکس نیوز جریان غالب موثر بر اذهان بود،اکنون نیز می تواند بر همان شکل موثر باشد،اما با یک علامت سوال و یا چند علامت سوال مواجه است.ممکن است شنوندگان این پیام ها با دریافت اخبار متفاوت از سایر شبکه های در اختیار اظهار تردید کنند.یااگر هالیود با روایتی خاص سریالی با محتوای پیام های سوگیرانه و القاگرانه می سازد،مخاطب فعلی مانند مخاطب 20 سال گذشته نیست.ممکن است هر روایت را به راحتی نپذیرد و این سرآغاز بلوغ فکری برای اندیشیدن به سایر روایت هاست.لکن در مجموع یک نکته کماکان ثابت و پابرجاست.آنچه جریان های خبری مسلط دوست دارند برجسته و ارسال کنند و آنچه را که پنهان می کنند.خبرهای زیادی هست که در فضایی پنهان مغفول می ماند و خبرهایی که برجسته شده و ارسال می شود.لذا این قدرت هنوز در اختیار جریان های رسانه ای غرب براقی مانده است.بدیهی است که هادی اعلمی فریمان...